راه کارهای ارتقای طرح منتور شیپ: مطالعه کیفی

مقدمه: کارورزی به شیوه منتورشیپ باعث بهبود آموزش بالین در پرستاری می شود. با توجه به مشکلات فراوان، در روند اجرای طرح منتورشیپ، این مطالعه، با هدف تبیین راه کارهای ارتقای طرح منتور شیپ انجام شد. روش ها: این مطالعه به شیوه کیفی و با رویکرد آنالیز محتوا در سال 1392 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد. 11 نفر از دانشجویان ترم آخر پرستاری و 6 سرپرستار به روش مبتنی بر هدف در مطالعه شرکت کردند. داده ها با مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند گردآوری شدند. مصاحبه ها ضبط، دست نویس و سپس داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا مطابق با رویکرد گرانهیم و لاندمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: داده ها، در سه طبقه اصلی و 9 زیر طبقه شامل، عوامل مربوط به منتور (با زیر طبقات ویژگی های شخصیتی منتور و توانمندی در آموزش بالین)، عوامل مربوط به پرسنل بیمارستان (با زیرطبقات توجیه برنامه منتورشیپ، مدل نقش بودن پرستاران، ارتباط بین حرفه ای) و عوامل مدیریتی(با زیر طبقات نحوه ارزشیابی، تقسیم کار پرستاری به شیوه موردی، تدارک امکانات رفاهی برای دانشجویان و برنامه ریزی مناسب جهت اجرای کارورزی ها) قرار گرفت. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن صلاحیت علمی و عمومی منتور، نقش پرسنل بیمارستان در حرفه ای شدن دانشجویان پرستاری و مدیریت مناسب اجرای برنامه های کارورزی، می توان به ارتقای طرح منتورشیپ کمک نمود.